Pauca mutat vel plura sane;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam. Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam. Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Duo Reges: constructio interrete.

Nec tamen argumentum hoc Epicurus a parvis petivit aut etiam
a bestiis, quae putat esse specula naturae, ut diceret ab
iis duce natura hanc voluptatem expeti nihil dolendi.

Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem
natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur.

Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur. Utrum igitur percurri omnem Epicuri disciplinam placet an de una voluptate quaeri, de qua omne certamen est? Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus; Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare? At habetur! Et ego id scilicet nesciebam! Sed ut sit, etiamne post mortem coletur? Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum.

Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem.
Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba.
Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis?
Quid iudicant sensus?
Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt.
Color egregius, integra valitudo, summa gratia, vita denique conferta voluptatum omnium varietate.

Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate.

Stoicos roga.: Haec quo modo conveniant, non sane intellego.
Bork: Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae.
Bork: Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam.
Bork: Quid de Platone aut de Democrito loquar?

Quonam modo?

Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore; Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest.

Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit.
Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.
Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint.
Istic sum, inquit.
Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem.
Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus.